Eindelijk bruine herfst in droomgenoegen
woeste wind waait weer uit zijn voegen
en regen dendert naar beneden
frisheid verwelkomt zalig heden
op de pleinen van de stenen stad
worden alle mensen nat,
de bomen bezig met het kalen
silhouetten reeds van droomverhalen
de dieren zoeken winternoten
het bos is in een droom gegoten
de herfst zorgt voor een thuisgevoel
de bank staat naast een paddenstoel
kabouters reeds in diepe ijver
graven verder aan de stille vijver,
een spiegelbeeld van eenzaam ego
ook de elfjes spelen nog met lego
of doktertje achter een hele dikke boom
met een heleboel liefde en hete stoom
krullend van aandacht, eenvoudige liefde
die gezellige nacht,
een ondiepe vijver, met vriendelijke vissen
en een ooievaar als de dwergen zich vergissen
een klein spiegeldrama van een eenzaam bestaan
diep in de nacht, de glimlach van de maan
een schittering over het gladde water
een weerkaatsing van het bestaan
als op een ansichtkaart voor later.
Schrijver: mobar
zaterdag 7 november 2009
maandag 10 augustus 2009
Lippenstift
Lippenstift van buurvrouw dicht
wil ook wat woorden overdragen
ondertussen vullen zich de magen
het feest gaat spoedig echt beginnen
om haar met mooie woorden te behagen
het bier schuimt wild, niet bang voor spinnen
verdraagt de buurman, haar bruisende zinnen
die pakkend steunend dichtend anders zijn
dan blootsvoets lispelend enkele beginnelingen
die haar ook kussen, breed vol moed, de voet
van het lot valt dikwijls naast de onschuld
is nu te lezen op haar lippen, stralend zacht
want met het duister mint het dicht de nacht.
Schrijver: mobar
wil ook wat woorden overdragen
ondertussen vullen zich de magen
het feest gaat spoedig echt beginnen
om haar met mooie woorden te behagen
het bier schuimt wild, niet bang voor spinnen
verdraagt de buurman, haar bruisende zinnen
die pakkend steunend dichtend anders zijn
dan blootsvoets lispelend enkele beginnelingen
die haar ook kussen, breed vol moed, de voet
van het lot valt dikwijls naast de onschuld
is nu te lezen op haar lippen, stralend zacht
want met het duister mint het dicht de nacht.
Schrijver: mobar
Schaduw over de rivier
Kom,ontdoe je van mijn dromen
laat het tafelkleed
van jouw naakte rug vallenwe gaan naar de rivier
slaken oerkreten en drinken bierkleden ons uit en zwemmen eindeloosonder een heldere hemelzon
terug in ons verlangen.
ik wil nog eenmaal die zomer samen
achter iedere boom een etmaal
in iedere liter plezier een sprinkhaan
en allemaal met een maagd
aan de haal in die maankano
waarin jij de liefde bedrijft
waarin jij altijd de liefde bedrijft
ongrijpbaar voor jouw kameraden
eenzaam peddelend achter horizon.
schaduw over de rivier
je hebt het lenige lijf
het wellustig herboren stromen
van een smoor verliefde weduwe
we varen wel weer terug naar toen
in alle stilte onder water neem
ik jouw adem, adem in mijn zijn
tot mijn hart in ziel gezonken.
Schrijver: mobar
laat het tafelkleed
van jouw naakte rug vallenwe gaan naar de rivier
slaken oerkreten en drinken bierkleden ons uit en zwemmen eindeloosonder een heldere hemelzon
terug in ons verlangen.
ik wil nog eenmaal die zomer samen
achter iedere boom een etmaal
in iedere liter plezier een sprinkhaan
en allemaal met een maagd
aan de haal in die maankano
waarin jij de liefde bedrijft
waarin jij altijd de liefde bedrijft
ongrijpbaar voor jouw kameraden
eenzaam peddelend achter horizon.
schaduw over de rivier
je hebt het lenige lijf
het wellustig herboren stromen
van een smoor verliefde weduwe
we varen wel weer terug naar toen
in alle stilte onder water neem
ik jouw adem, adem in mijn zijn
tot mijn hart in ziel gezonken.
Schrijver: mobar
zondag 12 juli 2009
Dwaze droom van heimwee
We zijn samen
in die film geboren
dat weten we
daarom nemen we
veilige afstand
van het heilige moeten
en plegen de daad
onder hemelse sterren
waar minnaars en geliefden
in champagnebaden zwemmen
en groeien in het zelfbeeld
van afgelegde zomerdromen
iedere nacht in zestig seconden
geef ik Blinde Belinda
aan een andere man
om over haar te fantaseren
tijdens die dwaze droom van heimwee
gespiegeld in winkeletalageruiten
zeventien jaar en onbevangen
die ene woensdagmiddag
toen ze samen met mij
wegliep uit haar vaders hand.
Schrijver: mobar
in die film geboren
dat weten we
daarom nemen we
veilige afstand
van het heilige moeten
en plegen de daad
onder hemelse sterren
waar minnaars en geliefden
in champagnebaden zwemmen
en groeien in het zelfbeeld
van afgelegde zomerdromen
iedere nacht in zestig seconden
geef ik Blinde Belinda
aan een andere man
om over haar te fantaseren
tijdens die dwaze droom van heimwee
gespiegeld in winkeletalageruiten
zeventien jaar en onbevangen
die ene woensdagmiddag
toen ze samen met mij
wegliep uit haar vaders hand.
Schrijver: mobar
De nacht siddert liefde
De nacht siddert liefde
hou je geweten maar paraat
want het hart van jouw geliefde
houdt jouw ziel in een spagaat
het is niet handig mediteren
als je spieren niet ontspannen
je moet jezelf nog aan gaan leren
dat je houdt van echte mannen
die het woord nog gaan geloven
jij hebt jouw oren aan mijn hart
maar je moet me wel beloven
dat je ook zult delen in mijn smart.
Schrijver: mobar
hou je geweten maar paraat
want het hart van jouw geliefde
houdt jouw ziel in een spagaat
het is niet handig mediteren
als je spieren niet ontspannen
je moet jezelf nog aan gaan leren
dat je houdt van echte mannen
die het woord nog gaan geloven
jij hebt jouw oren aan mijn hart
maar je moet me wel beloven
dat je ook zult delen in mijn smart.
Schrijver: mobar
zaterdag 27 juni 2009
Samen geworteld
Voelde ergens die vrees
in samen gewortelde zinnen
een verstrengeling verbroken
behouden vorm van zelfzucht
steeds bang voor heimwee
weggezonken in de natuur
met bewondering geleefd
een aaneenschakeling
van keuzen makend
nam ik afscheid van jouw voelen
mijn voeten te klein voor de deur
en jij met jouw onzekerheid
vaak magisch in het vrolijk zijn
ik streelde je in mijn gedachten
maar mijn denken boeide je niet
en ik verbleef nachten alleen
zonder aandacht voor het verschil
wat er niet meer kon maar moest zijn
het verlangen telkens opnieuw
als een meester in dwaze metaforen
zo lang waren wij samen geworteld.
Schrijver: mobar
in samen gewortelde zinnen
een verstrengeling verbroken
behouden vorm van zelfzucht
steeds bang voor heimwee
weggezonken in de natuur
met bewondering geleefd
een aaneenschakeling
van keuzen makend
nam ik afscheid van jouw voelen
mijn voeten te klein voor de deur
en jij met jouw onzekerheid
vaak magisch in het vrolijk zijn
ik streelde je in mijn gedachten
maar mijn denken boeide je niet
en ik verbleef nachten alleen
zonder aandacht voor het verschil
wat er niet meer kon maar moest zijn
het verlangen telkens opnieuw
als een meester in dwaze metaforen
zo lang waren wij samen geworteld.
Schrijver: mobar
Abonneren op:
Posts (Atom)