Taalwoud - vergeten gedachten

Armen tussen rijken

Datum: 03/17/08
Weergaven: 221

Misschien, anders

Balans over emoties
tussen bewegende egozeeën
door glimlach na herhaalde glimlach
kleiner gekrompen achter de horizon
waar dromen zich blijven uitstrekken
als in de ziel gestorven vredesmuizen
hersenschimmen van de heimweedood
als een nalezing van alle schaduw
bevrijdt van zoete aardse wensen

de maan is weer gaan schuilen.


Schrijver: mobar


zaterdag 19 september 2009


Aan de zee



Aan de zee

De golfslag van het water slaat woest tegen het basalt
hier met het laatste uitzicht
het allerlaatste genoegen
voordat de eenzame nacht
begint met overpeinzen
omdat ik struikel over
mijn denken aan de zee
het wachten meer dan moe
het eindeloze meer water
dan gedachten over de zee
veel meer water dan ik denk
dat ik kan bevatten
veel meer water
dan ik denk van de zee.


Schrijver: mobar

Lentenachtwoud 2-3-4

Lente nachtwoud 2 Datum: 04/11/08 Weergaven: 264
Lente nachtwoud 3 Datum: 04/11/08 Weergaven: 276
Onder regen naar de binnenstad Datum: 01/15/08 Weergaven: 360
Ik ben geen boef, ik heb mijn uiterlijk niet mee. Datum: 07/29/06 Weergaven: 295

Heimwee (Zomer 2006 ). Datum: 07/24/06 Weergaven: 445
Naamgeving van planeten


Met uitzondering van de Aarde zijn alle planeten in ons zonnestelsel
vernoemd (in Europese talen) naar Griekse en Romeinse goden.

Vanaf de Zon gezien zijn dat:
1. Mercurius

2. Venus

3. Aarde

4. Mars

5. Jupiter

6. Saturnus

7. Uranus

8. Neptunus

9. Pluto

10. 2003 UB313 (voorlopige naam)

Bron: Nederlandse Wikipedia.


Lente nachtwoud 2


En hij, Alfons Antana, zal zichzelf nimmer herhalen
in die veelvoud van toezeggingen ging hij overstag met een zeilboot
op de onstuimige woordenrivier van zijn onvolprezen jeugdherinneringen
te samen met de fabeldieren en toekomstwaarschuwingen
toen hij luisterde naar schaduw met de dichtkoningin in zijn vizier,

de grootste dichter van het heelal
zij die altijd bescheiden is gebleven
in alle eenvoud van een dagelijkse poëzie
bracht hij die ziel, misschien zichzelf
over de oversprongen ravijnen en loslopende beren, leeuwen, tijgers
opnieuw in zijn verwante slaapkamer
aan de muur met de wereldkaart vol overwoekerde tijd
geen droom aan slaap gebonden of achterdocht aan rusteloosheid
reizend tussen ziel en geweten op weg naar een plaats in de ruimte
zoals alles enige plaats in zal nemen tussen de droom en het verlangen
even bij haar te zijn, in het heelal in haar mooie woorden gevangen.
En achter die plek in de ruimte nestelt er in zijn openbare gitaar een koekoek, even snel,
als teruggekomen daar waar ze dat doorgaans niet doen vliegen vreemde vogels onder zijn schaduw
naar het nieuwe droombalkon
waar hij haar adem onbedoeld voelt
een aftreksel van haar kunnen
eenzaam over het vergeelde papier vloeit
als die papieren vlinder van de dood danst
krioelt over de waanzin van haar danspas
en hoe zij is doorgedrongen tussen de tijd
van een veranderde wereld
waar de woordenstroom de energie verdeelt
de ergste ellende verteert
tussen samengestroomde zonderlingen
die de zondagsdroom verspelen
met een zwevende zin der mystieke geest
in verlangen verweven geschreven brieven van afscheid en berouw
spijt betuigend in de nachtelijke lentekou.

...

Prille liefde

Prille liefde
zoals die er was in de oertijden.

Album: Brieven archief 3 - Datum: 05/02/08 Weergaven: 506

Droomwereld
Datum: 04/11/07

Weergaven: 221

Regen in mijn hoofd
tranen van mijn hart.



Zondagsdroom
tijd zonder gedachten.

Album: Zuchtend Landschap
Datum: 06/26/07 Weergaven: 494


Nachtvlucht der eenzaamheid
...

Vakantieverlangen
Hotel - vergeten- zondag.

Frappant


-----

Woordgebaar ----

Bomen uit het nachtwoud.


Aanleg voor het zoete duister



Lentemaan
Maan van altijd.

Van dorp naar kleine stad.

Danszalen

Natuur bij avond
Album: Zomerse verlangens  Datum: 04/24/07 Weergaven: 493

...

Lentewortels
...

Naakte ziel zorgen
...

Jij bent mijn stem
...

Uit jouw stilte
Violette Zandheuvel
...
Laat weten wie je bent
...
Mijn hart

Zwarte zakdoek

Droombestendig

Somber

Gespreide tenen

Wachten op de zon

.....

Eerbied

Ik zie wel wat het met me doet

Onder een verhalende maan

Wat in mijn nacht ligt

Verliefd

Zwaluwen

De bloemen dichten alsmaar tuinen

Gelukzoekers

Droom van oorsprong

Liefde in het gedicht

Verzwijgt de droom

.....

Stille man

Belopen rimpels

Onleefbaar

Liefdesreizigers

Ontsnapte mussen

Onder de regen naar de binnenstad

Dichtsla

Geschilderde maan

Weg

Toen we in de stad gingen wonen

Oude bomen

.....

Droomboek

Het bos

Glimlach

Maanverlangen

Ik was mezelf als eenzaam dier
Wolf in de vijver
...

Algemene Herenliefde

Zangborst dat is spijtig

Aan zee

Zullen we vrijen?

....

Op weg naar Groningen

Mocht de liefde

.....

Armen tussen rijken

Gedichtenkoffer - Ademland

Datum: 09/23/07

...
Zwarte zakdoek - Datum: 10/11/07 - Weergaven: 191

Zielsgezicht

Datum: 10/19/07

Weergaven: 267

Album: Onbeduidende feiten

Of zijn het juist helemaal geen onbeduidende feiten, maar juist de details, die de zoektocht die het leven is, zinvol en waarachtig maken.
Datum: 05/10/07 Weergaven: 1639


Album: Verboden vruchten

Warme zomervruchten met een hart
Datum: 08/03/06 Grootte: 5 items
Weergaven: 896

Gedichtenkoffer - Droomverlies of droomgeheugen

....
Datum: 04/06/07

Alsmaar zwerven door gedachten...

Ademland


Je brengt me weer terug
naar het in een droom gebrachte
ademland, waar ratio en gevoelen

samenkomen daar op het kruispunt
van droom en werkelijkheid
geniet jij mijn spiegel en
mijn schaduw, je probeert het moment
te vatten, oplettend, het glanzend hemelplafond
steeds hoger, fraaier, misschien toeval,
je hebt de moed
maar voelt je steeds lichter
misschien ben je geen dichter
voel je slechts richting

aan woorden
ziel ontsproten
die je opschrijft,

onverdroten,
tot jouw gewicht,
mij weer de rust geeft,
omdat ik als schaduw

in jouw ademland leef.

Schrijver: mobar




Datum: 05/16/07

Album: 2008

Datum: 01/09/08

Weergaven: 521

Straatmus

Album: Brieven archief 4 Datum: 05/02/08 Weergaven: 868
Datum: 11/03/07 Weergaven: 969







.....
Datum: 09/02/07

Straatmus

--------------------------------------------------------------------------------


Je geeft dit platte beeldschermwereldje
net een beetje meer echtheid
dan de zoete liktong van weifelende ambtenaren

je bent net dat extraatje meer doortrapt dan de anderen
je schenkt mij sensuele woorden
omdat de mijne jou bekoorden

laat mij verlangen naar mezelf te zijn
omdat wat je zocht in mijn zoektocht
ligt verborgen in jouw smachtend hart
dat is verloren aan mijn liefdesvocht

dat zich laat lezen als de droom
een echte schrijver te worden
zonder de last van behaagzucht
en publiek, je kent alle organen
alle orgasmen van de grote mensenwereld

je bent het verlangen van het koekoeksjong
je zucht naar zuiverheid laat alle helden vallen
het is geen wonder dat ik je heimelijk kus
en met het nemen van mijn geneugten bemin

voor mij ben je veel meer dan alleen een straatmus.


Mobar V.

bloemenmannetje.

Datum: 08/03/06 Weergaven: 501

Gedichtenkoffer --- Zonverblind

Zonverblind verlangen

Seizoenen
in Hotel vergeten zondag.
Gedichten en gedachtenkoffer onder het bed.
Een oude wijk in een wereldstad.
Het wereldnieuws onder de schedel.



Lente / Bewondering / Delen

Zonverblind verlangen


Zonverblind verlangen 
onherroepelijke woestijn
van wilde eenzame woorden
psychisch onderdrukte oorden
wervelwind van treurigheid
laat het los volg het kind

droog de tranen met een trauma
en ga overdag wat vaker
terug naar toen

zwalkend over de hoofdstraat
tegenkomen en te laat
terug naar lijfstraffende
kangoeroe pittende slaapslaven

wip mij terug naar de eenvoud
sla me weg naar het vaatdoekje
duw mijn leuter in de wasmachine
laat me verdrinken in mijn eenzaamheid.

- mobar -



Kom en zie mij


Kom en zie mij
met zout in mijn ogen

ik bedoel
zoet in jouw ogen


ik bedoel zout op je lippen
ik bedoel mijn lippen
ik bedoel zoete lippen

help me
het is zover

ik moet er niet aan denken
met alles wat ik tekort ben gekomen
alles wat ik verkeerd heb bedoeld
onder de zwarte deken van de nacht
bevlek ik mijn uren met een donker zwijgen

ik heb je niet om medeleven gevraagd

hoe durf je mij te verwarren
met een aangename dood

ik bedoel de dood in mijn ogen

je bedoelt jouw ogen

ik bedoel dood.

© september 2009, mobar

En draag ik


Vroeger/ Verdriet / Eenzaamheid


En draag ik

Jouw hart naar het beekje
achter het grasland, waar
we ooit stonden te staren
naar een reiger, die jij
voor een ooievaar had aangezien
omdat je in de verte kleurenblind
door het leven ging als die schimmige
moederziel alleen gelaten jongeman

uit de grote stad, waar het nooit
donker werd, door alle speelse lichten
waarvan jij dacht dat ze nooit
meer zouden doven
zelfs niet overdag
voor jou

die niet wist of de toekomst
iets anders in petto had
dan ziekte, armoede en verrotten
in een kleine zolderkamer
waar de katten
de boel onderscheten
terwijl jij
blues speelde op jouw gitaar
waardoor je was gescheiden
van een vrouw die je nooit had
begrepen, waardoor ze afviel
in veel te bewegen
terwijl jij
in de schoot jouw snaren vrij hield
om verder te tokkelen
wijn te genieten
en daarna steeds
een beetje meer doodgaan

totdat je tenslotte
verdwaalde in de nacht
en ik je niet meer helpen kon
omdat ik zelf teveel verdwaald was
tussen de wilde
opgewonden stadse wijven
die mijn boerenkleren
van mijn lijf rukten

om bij mij te kunnen komen.


- mobar - November 2006

Na afloop


Liefdesverdriet / Eenzaamheid / Delen







Na afloop

Hier tikt haar hart nog
met bonzend genoegen
we kunnen het horen
en dansen
in negentig minuten
slapeloze nachten
verdrink ik
haar vergiftigde
tong
naar beneden
waar mijn benen
bungelen
omdat ik doof ben
voor alle argumenten
die ze aan mijn trouwe
hart geeft

en ik luister niet
ik ben het gehoor
het gehele luisteren
kan ik niet
dat zal ik zijn

dat moet na afloop
en het is teder
en het blijft treurig
maar er is niets verloren
niets bitter geworden
er is alleen maar
droeve regen
in het ontsluiten van haar woorden

en ze kent die man nog
die mij wilde vermoorden
ze gaf hem nog een kop soep
en ging toen in droom verloren

toen vroeg ik haar hand nog
maar dat was vroeger
na het lijmen van mijn gebroken hart
na afloop van de dronkenschap

ten einde van haar verhoren.


- mobar -
Tuesday, April 17, 2007



De dief van mijn gedachten


Daar sta ik dan, alle afkeuring voorbij
oude eikelboom, volgehangen met eikels
geheel emotieloos, zonder verlangen
niet van de werkelijkheid of van de fantasie
kan de dief van mijn gedachten mij bestelen
ik ben niet werkelijk zeker van mijn
bestaan bestolen door de dief
van mijn gedachten, daar ben ik genoeg
eikel en boom voor en ik geef graag toe
daarom bestaan mijn gedachten
bij de dief en denk ik achterstevoren
om vooruit te komen met de indruk
dat ik schrijven kan om de dief te bestelen
mag je me afzeiken zodra dat in je opkomt
zal ik mijn eikelen
met een heikele tegenwerking
laten opkomen voor de genezing
van een door een bevriende God
verlaten ziel
dus ga op mijn tak zitten
en overzie de wereld in den vreemde
open nu eindelijk je ogen
en laat die spontane gevoelens
toe in je leven.

De onzichtbare bewakers van eeuwenlange armoede
hebben mij gedreven tot dit zinloze bestaan.
Ik koos mijn plek als eikelboom aan de rand van
een kasteeltuin en ik heb daar mijn bestaan opgezet.
Ik had gehoopt dat er niemand ooit iets over mij zou lezen
omdat ik niet voor mijn dood bekend wilde
worden met de media. Maar men heeft mij als eikelboom
niet over het hoofd gezien en toeristen naar mijn bast
gezonden om onder mijn takken te schuilen
en namen te lispelen wanneer het even tegenzat.
Men verkoos mijn eikelen te bewonderen.
En ik had geen hekel aan het geweten.
Ik was slecht de gids naar de historische plaats.
Mijn lichaam was het verstilde brood van de weelde
mijn adem onder de reikkracht van mijn takken
nam van de wind een onderneming over de zee.

Mijn tenen krulde als lianen
mijn wortels wortelden dieper
en dieper in de vruchtbare aarde
Alles in mijn geest was een gespeelde droom.
Ik zag de mensen komen en gaan en hield mij onbewogen.
Soms kwam er een kind met een hoepel
en dan had ik voor een moment lol.
Er kerfde een schele jongen een naam in mijn bast.
Dat deed even pijn, maar daarna was ik trots.


- mobar -

Datum: 08/05/07


Weergaven: 82

















..................

Gedichtenkoffer - Het zoete duister

...

Gedichtenkoffer uit het verleden, Amsterdam, de Baarsjes.

.
Een foto, eindelijk weggegooid
van ooit, die onbeminde wegen
een leven verder, zonder beeld
zo tastend blind, nimmer een zegen

het gaat niet verder, heeft geen ziel
zou slechts vergeten, meer te zeggen
dat ooit die hartstocht, ongelukkig viel
valt nu toch nooit meer, uit te leggen.

Niets


Niets verandert wrange vruchten

het angstaanjagend bewolkte
van sombere luchten

boven toekomst waarin brievenschrijvers
vluchten

niets verandert brieven
van minnaars en van dieven
niets verandert straks de zee

jij neemt mijn hart niet met jou mee.



Doe niets in mijn drinken


Drink,
mijn afgewogen woorden
absorbeer ze in de nacht
neem mijn emoties voor lief
help mijn verstand niet aan een dief
laat mij niet in mijn dorstangst
geef mij geen doodsgenade
dwing mij te drinken in mijn falen
met mijn trots de eindstreep halen
stop de filosofie van Freudiaanse bacchanalen,

doe niets in mijn drinken
laat mij
in mijn barmhartige weemoed verzinken.

Mobar Vorstkasteel, Amsterdam, De Baarsjes, circa 2007-2009.

Gedichtenkoffer - Avonden

....

Naamloos


En op vijverloze spiegelbeelden
dansen eerzame burgers bedacht bepakt
bekakt en onderworpen nuchter levend
onder een verlicht bestaan vierkant, leger
van bijna leven naar stil dood verlangend
beamend, maar steeds geen naam.


© september 2009, mobar

Het land van alle avonden


Dromen / Delen /
Het land van alle avonden


Terug in het land van alle avonden
las ik nogmaals de liefdesbrieven over
en vroeg haar tenslotte om een koud glas
witte wijn, die zij bracht in haar doorzichtige
jurk, die haar lichaam fraai afkleedde
en ik vroeg haar om een zoen,
die gaf ze me, en daarna nog een zoen
een innige zoen vol passie.

Ik glunderde door alle liefde
en vroeg me af of we samen door
een deur konden.
De maan strooide een bijzonder
licht over de avonden
en we vielen in slaap
tussen onze dromen
die verder liepen
dan een marathonloper
bij nacht op zoek naar een beleving.

Ik had een bril nodig,
maar beminde haar blind.

Nooit eerder had ik een vrouw
zo innig lief gehad.

En er kwamen ook kinderen van,
niet een enkel enigst kind
maar wel twaalf en
we dachten aan de dertiende.

Maar plots werd ik wakker
En besefte dat alles een droom
was geweest, en dat haar liefdesbrieven
met onzichtbare inkt waren geschreven.

Mobar Vorstkasteel, 2007.

- mobar -

Heimweehut

....

Artistieke natuur


Mocht Uwe prachtige woordendans
ooit dikgedrukt tot zoete honingkrans
al mijn tedere voelsprieten,

trillende meeldraden, in voelen thans
bezinnen tot tastzinnen, uitroepen
dan zal ik mij een trotse bloem voelen
en mij laten uitbloeien, aangelegen
tot Uwe zoete honinggeur, betrekken

en ijzelen in Uwe liefdesdamp
verzwelgen tussen de bedrijven door
alvast iets om aan te klampen
bijna verteerd reeds door het leven.




Schrijver: Mobar 2008


Ontwaakte dichter


Het ontwaken duurt nu jaren
eeuwen van bewustzijn trekken voorbij
de wetenschap verkeert in volle bloei
de maatschappij is de leerschool van het leven
zoals je de dichter kent mag je over hem spreken
zonder ooit je onschuld te verliezen
mag je hem afkraken, afbreken: de wereld is een planeet vol zintuigen.

In ongekende jaloezie mag je de dichter verloren zien gaan,
in een genadeloze afgrond van louter onzichtbaar genot en verspilling,
hem af te kraken met zoveel haat en ergernis over alles wat gelukkig is,
zonder doel, overmaat of tekort, door het voortschrijden van de tijd,
in de persoonlijke optelsom van uitgeschreeuwde kindertaal
mag je hem toejuichen

op de speelplaats van een vreemde stad
in de werkelijkheid van anderen

mag je hem blijvend doen ontwaken
en eeuwen bewustzijn bewaken.

© september 2009, mobar

Olifantenmelk ( verleden )

....

Olifantenmelk ( verleden )

Besef


Zou nooit in raadsels kunnen zweven
wil met mijn ziel het echt beleven
hou niet van geheimzinnig doen
of de koester van een zoen van toen
ik niet wist wat jij had meer te wensen
toen jij mij koos uit al die mensen
was deels mijn leven in een droom
mijn ziel ontwaakte wakker sloom
zag je zonder zorgen tegemoet
liep jij vooraan in de lange stoet
van de vele dromers hier op aarde
toen je mij met jouw hart aanvaarde

het laatste geheim werd openbaar
meeslepend naar het droomaltaar
waar de vogels zongen luchtig
was ik ooit voorgoed voortvluchtig
maar jij kwam met jouw verhaal
waarin ik mijn gevoelens nu vertaal
om te delen met alle blije mensen
steeds tevreden, zonder wensen
blijft mijn glimlach thans vitaal.



Schrijver: mobar

Gedichtenkoffer ( verleden )

...

woensdag 16 september 2009

Fles


Je bent al leeg
ik heb nog dorst
de tranen uit
mijn ziel gemorst

ooit was je vol
en had ik lol
maar alles is voor niets geweest

ik breng je weg naar ander glas
en leg jouw broertje in mijn tas.





© september 2009, mobar


Week bemind


Sportief, gekleed, tussen iedere nacht
kamt hij zichzelf en zijn harem
en hij ontkleedt zich, netjes, groepsgewijs
dringt de dag de zon op tegen de wind
nu nog even vlotte regenjasjes kopen

en hij heeft weer voor een week bemind.


© september 2009, mobar

Droomfeest

donderdag 22 oktober 2009


Droomfeest



De verraderlijke duisternis van de stedelijke nacht kent alleen het geluid van neerstortende regen. In de oude havenstad is de rust weer terug gekeerd. Het regenwater komt met bakken uit de hemel, maar iedereen in de stad ligt al op twee oren, ver verwijderd van de werkelijkheid. De herfst is nat begonnen. De herfst is drijfnat begonnen dit bijzondere jaar.

Deze regenachtige nacht droomt donkere Alfons Antana, en zijn vreemde droom neemt hem mee naar een andere wereld, een wereld van glamour, glitter en uiterlijke schijn. Alfons Antana is gekleed in zijn prachtige pak van slangenleer. Hij bevindt zich in een beroemde discotheek aan de kust, de muziek dreunt door de ruimte, de lichten knipperen in allerlei kleuren. Alfons Antana heeft zijn soepele broek aan, hij voelt zich jeugdiger dan ooit. De bewegende nachtmensen zijn schitterend gekleed, en dansen uitdagend in het niets verhullende licht op de kleurrijke dansvloer. Op de muren hangen grote spiegels die het verstrooide danslicht weerkaatsen over de uitbundige dansvloer. Overal ziet Alfons Antana bekende gezichten. Mensen die hij kent uit zijn leven. De nuchtere Frans Lichtendorp, net terug van de kapper, in een zilvergrijs danspak met een rode boa om zijn nek en vrolijke blauwe ogen die om zich heen kijken, droogkloot Gerard Kraaloog zijn haar opzij, met een modieuze bril, in een uitdagende roodfluwelen uitfit die hem wonderbaarlijk goed staat, vileine Saartje Saffrilon in een doorzichtige vlinderjuk met een bloemenbloes met zilveren knoopjes, Christen Tom Kruis in een keurig gesneden streepjespak met een prachtige lichtgevende stropdas, dappere Peter Wildwolf in een stijlvolle uitfit van hennepvezels met een brede riem van geitenleer, wulpse Sandra Barna, in een lichtgeel kruippakje van ganzendons, alle gezichten lachen naar Alfons Antana. Hij ziet nog meer bekenden, Ed Eppelin in een goudkleurig pak met knalrode stropdas, frivole Jola Hum in een oranje mantelpakje met een prachtige paarse hoed, lange Donald Dankzand helemaal in het leer met een hoge hoed van geitenwol. Ze staan allemaal vreugdevol te dansen en te dromen, donkere Alfons kijkt er met een gerust hart en donkerbruine ogen naar, zoveel vreugde, het doet zijn mensenhart en apenziel goed. Hij ziet mensen graag dansen en dromen, en van het leven genieten. Plots ziet Alfons Antana ook mystieke Violette Zandheuvel, ze danst uitdagend en sensueel met nuchtere Frans Lichtendorp, die de bovenste knopen van zijn mooie chique overhemd heeft losgemaakt. De lenige bovenlichamen buigen en wuiven, de slanke benen bewegen, de ranke heupen zwaaien, het flirtende duo bereikt al dansend het midden van de dansvloer tussen dansende vrienden. Het gekleurde licht betovert de gezichten, ogen flirten naar ogen, monden glimlachen van vreugde en genot.Sandra Barna strooit allerlei kleuren confetti over de betoverde dansers, een rookmachine blaast grijze en groene walmen langs de opgewonden sensuele mensen. Donkere Alfons Antana probeert al dansend Saartje Saffrilon te bereiken, maar zij gaat helemaal op in een dans met de Christen, Tom Kruis, die al zijn remmingen lijkt te zijn verloren. Saartje Saffrilon daagt hem wellustig uit, ze heeft een van haar fraaie borsten een klein beetje ontbloot, het water loopt de brave Christen, Tom Kruis, in de mond. Tom beweegt gretig met zijn heupen, draaiingen en wentelingen die je alleen met trainen kan bereiken, hij opent langzaam haar bloemenbloesje, en verlangt voorzichtig naar haar heidens poesje. Peter Wildwolf overtreft de rest in lenigheid, hij danst sensueel en komt ook steeds meer centraal op de dansvloer te staan. Met prachtige dansbewegingen schets Peter Wildwolf een ruimte op spannend verlichte dansvloer, tussen de andere levensgenieters van de donkere herfstnacht.Het ritme van de muziek wordt heftiger, de sfeer intenser, de mensen gaan volledig uit de bol, dansen bewegen, flirten, en dan plots ziet dromende Alfons Antana iemand helemaal in het midden van de dansvloer fantastisch dansen, met bezwerende bewegingen, hij herkent de persoon niet maar is gefascineerd door het dansen. Hij krijgt het warm en broeierig, een diep gevoel van vreugde omringd zijn lijf. Dan ineens beseft Alfons Antana naar wie hij kijkt, het is de mooie blonde Thomas omringd door vreemde lichtgevende verschijningen, die zijn fraaie lichaam accentueren. Hij is mooier dan ooit ! Alfons Antana ziet steeds duidelijker de dansende Thomas in zijn droom, het beeld wordt steeds intenser en zwakt dan langzaam af in de dieptes van zijn geheugen.Hij voelt dat zijn lijf steeds warmer wordt, zijn hart intenser voelt, zijn geest een wonderlijke wereld ervaart totdat zijn droom weer is afgelopen. Alfons Antana ligt nu droomloos te slapen, nog niet wetend dat hij een vreemde droom over een feest heeft gehad. Buiten regent het onafgebroken. De stad ligt in een diepe slaap gezonken, nachtvogels staren in de bomen naar de sterren. Het regenwater op de natte straat zoekt een weg naar de goot.




*









© oktober 2009, mobar